Trobairitz son hemnes qu'escriuen poesies que hèn cantar es paraules, expliquèc Cinta Arasa pendent era presentacion deth sòn libre Trobairitz en Conselh Generau d’Aran. Era autora siguec acompanhada pendent era presentacion deth sindic d’Aran, Carlos Barrera, e dera arreviradora dera òbra ar aranés Mª José Fernández.
Eth sindic d’Aran, Carlos Barrera, expliquèc pendent era presentacion que Trobairitz, dera editoriau Animallibres, ei un libre d’interès coma materiau didactic e escolar entàs escòles dera Val d’Aran pera sua tematica plan restacada damb era lengua aranesa.
Ua istòria de gats, trobadors, uns jòcs floraus e peth dessús de tot de trobairitz, es hemnes qu'escriuen poesia. Era istòria (basada en hèts reaus) se place en Occitània ena Edat Mejana a on es trobadors recitauen es poèmes qu'òmes que sabien escríuer les dauen. Es hemnes non auien accès a poder difóner arren de çò que escriuien e ac hègen d’amagat.
Ua net, pòc abantes deth Gran Concors de Trobadors deth Lengadòc, un grop d’ombres misterioses aucupe es carrèrs de Tolosa. Londeman fòrça parets apareishen plees de poèmes escriti damb tinta violeta. Ne es sues autores, hemnes poètes enquia alavetz desconeishudes, en saben arren. Qui deuen d’èster aguesti petiti èssers qu'an metut a foncionar un plan entà hèr sénter era votz des trobairitz?
Cinta Arasa (Tortosa, 1978) escriu a compdar des onze ans e jamès non a deishat de hè'c. A publicat d’auti libres entà mainatges, “El món dalt d’una sabata”, “La lluna és dolça, Ahmed!” e “Zeineb, la primera enxaneta”.
